Το Γουέμπλεϊ πάντα θα μοιράζει εφιάλτες

Το χειρότερο όμως, δεν είναι η προσπάθεια αυτή καθαυτή, αλλά η απάθεια και η αδιαφορία του επίσημου Παναθηναϊκού. Αντί οι πράσινοι να απαντήσουν με στοιχεία και μηνύσεις μέχρι να σβήσει ο ήλιος, ο Παναθηναϊκός κοιτάζει το φαινόμενο με απάθεια, αδιαφορία και σνομπισμό.

Αποτέλεσμα; Η ομάδα του κράτους να διαβρώνει συνειδήσεις και να αλλοιώνει την ιστορία. Αυτό λοιπόν που δεν έκανε ο Παναθηναϊκός εδώ και τόσα χρόνια, θα το κάνει από εδώ και πέρα το INPAO και ο Παντοκράτορας. Τίποτα δεν θα μένει αναπάντητο, ούτε το κόμμα. Αρχικά όμως και λόγω επικαιρότητας, θα ξεκινήσουμε από το Γουέμπλεϊ.

Το Γουέμπλεϊ είναι μακράν του δεύτερου, το μεγαλύτερο επίτευγμα του ελληνικού ποδοσφαίρου σε διασυλλογικό επίπεδο και για αυτό πονάει. Και τι έκαναν οι λιμανίσιοι ; Αντί να κάνουν ομάδα για να γράψουν τη δική τους ιστορία, άρχισαν να αποδομούν τη δική μας. Συνηθισμένα τα βουνά απ’ τα χιόνια δηλαδή.

Το περιβόητο παραμύθι της Δέσποινας Παπαδοπούλου στον Αλέξη Παπαχελά, θα μπορούσε να συναγωνίζεται στις λατινοαμερικάνικες σαπουνόπερες τη Μαριμάρ, αλλά εδώ κάποιοι το κατάπιαν αμάσητο και νομίζουν ότι ανακάλυψαν το μεγάλο… μυστικό. Οι «επιστήμονες» του Πειραιά ξεδιάλυναν το μεγάλο μυστήριο που δεν καταλάβαινε κανείς άλλος, παρά μόνο αυτοί σαν Κλουζώ που είναι!

Αρχικά τι να πρωτοσχολιάσεις; Το γεγονός ότι η Δέσποινα Παπαδοπούλου που ενώ κατά τη διάρκεια του αγώνα, καθόταν μαζί με… φίλες της (υπάρχουν σχετικές φωτογραφίες), στη συνέντευξη μας είπε ότι καθόταν μαζί με τον πρέσβη;

Το γεγονός ότι στην ίδια συνέντευξη μας λέει πως ο Γιουγκοσλάβος πρέσβης «δεν ήξερε γρι ελληνικά» και λίγο αργότερα ότι της είπε «μην στεναχωριέστε κ. Παπαδοπούλου, το πληρώσατε και θα το πάρετε»; Σε ποια γλώσσα άραγε; Μάλλον στη γλώσσα του σώματος…

Το γεγονός ότι χρησιμοποιεί ως … πηγή τον Παττακό, ο οποίος την διαψεύδει ή το γεγονός ότι αργότερα μας λέει πως  επί Χούντας δεν γινόταν βασανιστήρια; Θα τρίζουν τα κόκκαλα του Μουστακλή και του Παναγούλη…

Ας αφήσουμε όμως, τη Δέσποινα Παπαδοπούλου και την περιβόητη συνέντευξη της, ας πάμε στα γεγονότα. Εάν το παιχνίδι ήταν στημένο, η μυστική αστυνομία της Γιουγκοσλαβίας πως και δεν έμαθε τίποτα; Και αν μάθαινε, θα ξαναέβλεπαν οι παίκτες του Ερυθρού Αστέρα τον ήλιο; Ξέρω πως δεν διέθεταν οι άνθρωποι την ευφυΐα των επιστημόνων του Πειραιά, αλλά ρωτάω και εγώ ανθρώπινα και ειλικρινά…

Πέραν αυτού, ο Ερυθρός Αστέρας του 1971 δεν ήταν καμία τυχαία ομάδα, αλλά είχε κατακτήσει ήδη 2 κύπελλα Κεντρικής Ευρώπης και είχε σπουδαίο όνομα, γιατί να στήσει έναν αγώνα; Βγαίνουν οι «εξυπνάκηδες» και λένε «μα στη Γιουγκοσλαβία πεινούσαν, για αυτό». Ας πει λοιπόν κάποιος στα αγαπητά αμνοερίφια, ότι στη Γιουγκοσλαβία του Τίτο το ΑΕΠ είχε ετήσια αύξηση 6,1%, ενώ η ετήσια βιομηχανική ανάπτυξη ξεπερνούσε το 11%!

Κατά τα άλλα έστησαν αγώνα γιατί πεινούσαν και μάλιστα με ποιον; Με το πιο γραφικό καθεστώς που πέρασε από τον πλανήτη γη, την ελληνική Χούντα.

Ας αφήσουμε όμως, τι λέμε και γράφουμε εμείς και ας δούμε, τι λένε οι πρωταγωνιστές σχετικά. Αρχικά ας πάρουμε τις δηλώσεις του προέδρου του Ερυθρού Αστέρα το 1971, Μίλος Μπούγκαριτς.

«Ύστερα από 3,5 δεκαετίες, αν ήμουν σε ένα βρόμικο παιχνίδι θα σας το έλεγα. Αλλά δεν ήμουν. Εκείνη την εποχή, αμέσως μετά το παιχνίδι λόγω της ήττας είχαν πει ότι αγοράσαμε τα φώτα του γηπέδου, αλλά από τα χαρτιά που υπάρχουν φαίνεται ότι έχουμε κανονίσει με τρεις διαφορετικές εταιρείες και τα λεφτά που δαπανήθηκαν ήταν δικά μας και του κράτους. Θα βγάζαμε περισσότερα αν περνάγαμε!»

Σε ερώτηση δημοσιογράφου για το εαν υποψιάζεται ότι οι παίκτες είχαν πουλήσει το παιχνίδι ήταν και πάλι ξεκάθαρος: «Και αυτό είναι μία φαντασία. Υστέρα από τόσα χρόνια θα σας έλεγα, γιατί δεν φοβάμαι την αλήθεια Περισσότερα λεφτά θα παίρναμε από αυτά που λένε ότι πήραμε αν πηγαίναμε εμείς στον τελικό με τον Άγιαξ».

Ας δούμε όμως, τι λέει και ο ποδοσφαιριστής της σέρβικης ομάδας, Όστογιτς. «Δεν είμαι σε θέση να δείξω κάποιον με το δάκτυλο. Άρχισαν να λένε πως μετά το παιχνίδι κάθε παίκτης πήρε μία τηλεόραση, αλλά δεν γίνεται για αυτόν το λόγο να πουλήσαμε ένα παιχνίδι».

Μία άλλη απόδειξη του πόσο… στημένο, ήταν το ματς ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Ερυθρό Αστέρα, είναι η τρομερή εκτίναξη-επέμβαση του Κωνσταντίνου λίγο πριν το φινάλε. Προφανώς ήξεραν οι Σέρβοι ότι θα το πιάσει στο γάμα της εστίας του και είπαν να το δοκιμάσουν.

Αλλά είπαμε… Το παιχνίδι με τον Ερυθρό Αστέρα ήταν στημένο! Όπως στημένα ήταν και τα παιχνίδια με Σλόβαν Μπρατισλάβας, με Έβερτον κοκ. Όλοι τα «πήραν» για να εκνευρίζουν τον… Μπάμπη τον σουγιά, τον Μάκη τον λεπίδα, τη κυρά Δέσποινα και την παρέα τους και να μειώνουν το… μεγαλείο του… «Θρύλου».

«Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη», έλεγε ο γνωστός χρονογράφος του 18^ου αιώνα, Καισάριος Δαπόντες και στους γαύρους ταιριάζει γάντι. Ο Παντοκράτορας πάλι τους εύχεται περαστικά!