Υπερηφάνεια και σεβασμός για τις πράσινες αμαζόνες!

Ο Παναθηναϊκός μετά από οκτώ χρόνια είναι πρωταθλητής Ελλάδος. Ο Παναθηναϊκός όπως είπε και η MVP, Λολίτα Λύμουρα, επέστρεψε! Καλό θα είναι να το ακούσουν όλοι αυτό. Να πάει προς πάσα κατεύθυνση. Το ξέσπασμα της Λολίτας στις δηλώσεις της μετά το ματς κι ο πανηγυρισμός της στο μεγάλο τρίποντο που πέτυχε, εκφράζουν όλον τον κόσμο του τριφυλλιού.

Όλους εκείνους τους πιστούς οπαδούς που δε… λάκισαν ποτέ. Αντίθετα έμειναν εκεί, είδαν τα δύσκολα, τα βίωσαν στο πετσί τους και πλέον πανηγυρίζουν με την ψυχή τους τον τίτλο. Το αξίζουν και με το παραπάνω!

Θα σας πάω σ’ ένα άλλο τμήμα αλλά εδώ μιλάμε για τον Παναθηναϊκό. Για έναν ενιαίο οργανισμό και καλό θα είναι να μην ξεχνιούνται μερικές φράσεις. Ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, λοιπόν, είχε πει στο αντίο του: «Στις χαρές και στις λύπες μαζί». Η φράση του «Φράγκι» οφείλει ν’ αποτελέσει οδηγό για όλους μας. Ο Παναθηναϊκός δεν είναι μόνο οι χαρές αλλά και οι λύπες, κυρίως αυτές. Καλούμαστε να στηρίζουμε το έμβλημα και την ιστορία του κάθε στιγμή.

Στο αγωνιστικό κομμάτι αφού πρώτα δώσω πολλά συγχαρητήρια στην Ελένη Καπογιάννη, στις παίκτριές της και σ’ όλο το staff, θα πω αυτά που λίγο-πολύ είναι γνωστά κι από τους προηγούμενους τελικούς. Οι πράσινες έκαναν την υπέρβαση κι έφτασαν στους τελικούς του πρωταθλήματος. Δεν ήταν ποτέ το φαβορί στη σειρά και κανείς δεν περίμενε και μ’ όλα όσα έγιναν να κατακτήσει τον τίτλο ο Παναθηναϊκός. Όμως αυτό το… «όλα όσα έγιναν» κάνει τον τίτλο πιο γλυκό!

Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε το ταξίδι των τελικών από το ΣΕΦ, για να δει στην αρχή του πολλές «ομορφιές». Η ένσταση που κατατέθηκε όμως για το ακυρωμένο καλάθι της Ριντ έγινε δεκτή κι ο τελικός επαναλήφθηκε. Ωστόσο το ματς που πραγματοποίησαν τα κορίτσια μας δεν ήταν το αναμενόμενο και μοιραία ήρθε η ήττα. Στη Λεωφόρο άπαντες ήξεραν ότι μιλούσαμε για «must win» ματς. Το χτύπημα θα ήταν διπλό. Χαμένος τίτλος και μέσα στην έδρα σου. Σίγουρα δεν είναι και ό,τι καλύτερο.

Το ματς κυλούσε κι ο Ολυμπιακός πήρε μια διαφορά 18 πόντων με αποτέλεσμα ν’ αναγκάσει τον Παναθηναϊκό να βγάλει εις πέρας μια απίστευτα δύσκολη αποστολή. Τα δύσκολα όμως είναι για τις μαχήτριες, για εκείνες τις ψυχές που δεν παραδίδονται ποτέ. Τα κορίτσια μας δεν έσκυψαν το κεφάλι, πάλεψαν και γύρισαν το ματς από το -18, για να πάνε τη σειρά στο ΣΕΦ. Ένα ματς, ένας τίτλος με απλά λόγια!

Πριν από το ματς η Γελένα Λεουτσάνκα τέθηκε νοκ άουτ λόγω προβλήματος. Κάτι που σήμαινε ότι ο Παναθηναϊκός κατέβηκε στο ΣΕΦ χωρίς καμία σέντερ! Η Καπογιάννη κλήθηκε ν’ αναπροσαρμόσει τα πλάνα της με τις Μούλη και Ριντ να καλύπτουν το κενό. Παρά τη μεγάλη απουσία της Λευκορωσίδας σέντερ, ο Παναθηναϊκός «κλείδωσε» τις ερυθρόλευκες με τη ζώνη του αλλά και το πάθος του και κατάφερε να επιστρέψει μετά από οκτώ χρόνια στην κορυφή της Ελλάδος!

Τα κορίτσια κατέθεσαν σ’ όλο το πρωτάθλημα και την ψυχή τους και δικαιώθηκαν. Ήταν όλες τους καταπληκτικές και μαζί με τη μαέστρο τους κατάφεραν στο τέλος να παρουσιάσουν μια παράσταση που θα μείνει στην ιστορία. Πρωτάθλημα μέσα στο ΣΕΦ, έπειτα από οκτώ χρόνια, ως αουτσάιντερ και δίχως σέντερ στο τελευταίο ματς. Κι όμως αυτά τα κορίτσια και γενικότερα ο Παναθηναϊκός, μας έκαναν και για έναν ακόμα λόγο περήφανους.

Οι πράσινες τίμησαν και με το παραπάνω το έμβλημα και στο τέλος δικαιώθηκαν. Ωστόσο η αντιμετώπιση στα πράγματα δείχνει και τη διαφορά επιπέδου που υπάρχει ανάμεσα στους δύο «αιώνιους». Από τη μία πλευρά οι φραστικές επιθέσεις προς τους διαιτητές, η εύνοια απ’ αυτούς, οι συνεχόμενες ενστάσεις με επίκεντρο την 39χρονη Όλγα Χατζηνικολάου, παίκτρια που αποτέλεσε πυλώνα για την επιτυχία, οι συνεχόμενες δηλώσεις της διοίκησης για κλοπή και το άδειασμα του προπονητή στις παίκτριές του.

Στον αθλητισμό είσαι μεγάλη ομάδα, όταν αποδέχεσαι την ήττα και μέσω αυτής προσπαθείς να επιστρέψεις. Να μάθεις από τα λάθη σου και να γίνεις ισχυρότερος. Στον Ολυμπιακό κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Φταίει ο αέρας, το παρκέ, ο ήλιος κι ο ανάδρομος Ερμής. Ποτέ όμως οι χειρισμοί της ομάδας. Αντίθετα στο πράσινο στρατόπεδο είδαμε μια ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης. Παθιασμένες παίκτριες, διψασμένες για διάκριση και με περίσσιο εγωισμό και θράσος. Έτοιμες να ριχθούν και στη φωτιά αν χρειαζόταν.

Κι επειδή στο μπάσκετ ο καλύτερος κερδίζει στο τέλος… ο καλύτερος κέρδισε στην προκειμένη. Μάλλον ο καλύτερος και ο πιο ηθικός. Κι αυτό γιατί ακόμα κι αν έχανε ο Παναθηναϊκός δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση ν’ ακουστούν από τα χείλη της Ελένης Καπογιάννη άσχημα λόγια για τις παίκτριες της ή χίλιες δικαιολογίες. Αυτή είναι και η μεγάλη μας διαφορά. Με μία λέξη λέγεται «νοοτροπία».

Την ώρα, λοιπόν, που ο Παναθηναϊκός πήγαινε στο ΣΕΦ όντας απόλυτα συγκεντρωμένος για το διπλό τίτλου, στον Ολυμπιακό ήταν στο Μονομελές Δικαιοδοτικό Όργανο της ΕΟΚ για ενστάσεις και υπομνήματα αυτών.