Οι νίκες του Παναθηναϊκού απέναντι στον Νηρέα Χαλανδρίου σήμαναν και επίσημα την επιστροφή του τμήματος πόλο στα μεγάλα σαλόνια. Μία επιστροφή που έγινε… πανηγυρική, μετά και την κατάκτηση του πρωταθλήματος Α2 κόντρα στον Άρη. Αυτή όμως η επιστροφή, πέρα από χαρά φέρνει «πονοκέφαλο» και ευθύνη στη διοίκηση του Ομίλου που πρέπει να πάρει σημαντικές αποφάσεις.
Ας τα βάλουμε όμως, κάτω με τη σειρά… Πέρσι το καλοκαίρι, η διοίκηση του Παναθηναϊκού πήρε μία δύσκολη και συνάμα «επώδυνη» απόφαση. Για την ακρίβεια ο Παναθηναϊκός πήρε την απόφαση να μην δηλώσει συμμετοχή το τμήμα πόλο στην Α1 και ουσιαστικά να αυτοϋποβιβαστεί στην Α2.
Το σκεπτικό πίσω από τη συγκεκριμένη απόφαση, ήταν ότι το τμήμα πόλο δεν μπορεί να πρωταγωνιστήσει στην Α1 και κατά συνέπεια τα λεφτά του μπάτζετ του πόλο, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε άλλα τμήματα που θα έκαναν πρωταθλητισμό.
Είναι γεγονός, ότι η απόφαση της διοίκησης του ΑΟ είχε λογική και μάλιστα στηρίχθηκε και από αρκετούς φίλους του Ομίλου που βλέπουν το πόλο από αδιάφορο στην καλύτερη, έως ενοχλητικό στη χειρότερη. Ας μην κοροϊδευόμαστε, το τμήμα πόλο του Παναθηναϊκού για πολλούς «πράσινους», παραμένει το «μαύρο πρόβατο» του Ομίλου.
Λίγο το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός δεν έχει κατακτήσει κανέναν τίτλο στο πόλο (σε επίπεδο ανδρών), λίγο το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός κυριαρχεί στο συγκεκριμένο άθλημα, έχουν δημιουργήσει μία αντιπάθεια μερίδας του κόσμου απέναντι στο τμήμα και το άθλημα έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα.
Προσωπικά διαφωνώ κάθετα με αυτή την αντίληψη και πιστεύω ότι το πόλο πρέπει να ενισχυθεί και να αντιμετωπιστεί ως ισότιμο τέκνο στην Παναθηναϊκή οικογένεια. Είναι πάγια θέση μου, ότι σε μία οικογένεια δεν πρέπει να υπάρχουν παιδιά και αποπαίδια. Πόσο μάλλον σε αυτή του Παναθηναϊκού που εκ φύσεως, είναι πολυαθλητικός σύλλογος.
Η άνοδος του πόλο, έστειλε το «μπαλάκι» της απόφασης για το μέλλον του τμήματος στην πλευρά της διοίκησης του Ομίλου και αυτή καλείται να πάρει μία απόφαση που… καίει. Μήπως έφτασε η ώρα να μιλήσουμε για το πόλο σοβαρά;