Με ένα όνειρο τρελό!

Μετά και το σημερινό αγώνα του τμήματος μπάσκετ γυναικών, ένα μόνο επίθετο με χαρακτηρίζει, άφωνος! «Speechless» που λένε και οι φίλοι μας, οι Αγγλοσάξωνες…

Με συγχωρείτε για τον… ενθουσιασμό μου, αλλά φέτος βλέπω πράγματα που έχω να δω χρόνια. Και πιστέψτε με, για το γυναικείο τμήμα μπάσκετ, καθόλου δεδομένα. Βλέπετε, το συγκεκριμένο τμήμα ήταν πάντα στον αντίποδα του ένδοξου ανδρικού.

Ναι, έχουμε ζήσει και εκεί επιτυχίες, αλλά πάντα ήταν η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Το πρωτάθλημα του 2013, το «παρολίγον» πρωτάθλημα του 2015 και… τέλος. Φέτος όμως, κάτι δείχνει να αλλάζει.

Δεν είναι τόσο η νίκη απέναντι στον Ολυμπιακό, ούτε καν ο περίπατος στο «ντέρμπι» με τον ΠΑΣ. Περισσότερο είναι ότι ο Παναθηναϊκός της Καπόγιαννη, θυμίζει ομάδα. Μία ομάδα με στόχο, προσήλωση και τρόπο για να πάρει αυτό που θέλει.

Η Ριντ εκτελεί, η Λεουτσάνκα κυριαρχεί, η Λύμουρα πασάρει, η Μούλη εμψυχώνει, η Μόργκαν «χώνεται» και η Καπόγιαννη καθοδηγεί. Κάθε παίκτρια έχει τον ρόλο της και όλες μαζί θυμίζουν ΟΜΑΔΑ.

Μία ομάδα που δείχνει ότι το θέλει, το πιστεύει και το κυριότερο ότι μπορεί. Τι μπορεί; Το πρωτάθλημα… Είμαστε το φαβορί; Όχι. Είναι ο Ολυμπιακός; Ναι. Φέτος όμως, μπορεί ο Παναθηναϊκός να τις κοιτάξει στα μάτια.

Το αποδείξαμε τον Οκτώβριο και μπορούμε να το αποδείξουμε και πάλι. Μέχρι τότε όμως, τα κεφάλια κάτω, είμαστε ακόμα στην αρχή.

Υγ1 Η Λεουτσανκα έχει τρομακτικές δυνατότητες, μόνο η σωματοδομή της φτάνει. Πρέπει όμως, να βρει ρυθμό. Το υπερόπλο πρέπει να είναι έτοιμο στα κρίσιμα

Υγ2 Το πρωτάθλημα του 2015 και η «κλοπή» του από το Ελληνικό έχουν μείνει στην ιστορία. Οι τυφλοί είδαν και οι μουγγοί μίλησαν τότε, όσοι θέλετε YouTube. Προειδοποιώ,  θέλει γερό στομάχι, ήταν τα προεόρτια της συγχώνευσης βλέπετε…