Ο άνθρωπος που άλλαξε την ιστορία

Καλοί παίκτες υπάρχουν αρκετοί, σπουδαίοι παίκτες λιγότεροι, αλλά πόσοι μπορούν να αλλάξουν την ιστορία ενός συλλόγου; Η απάντηση είναι μονολεκτική, ελάχιστοι… Μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού αυτοί οι παίκτες και για αυτό είναι πολύτιμοι. Ο Διαμαντίδης για παράδειγμα ήταν διαμάντι, ο Μποντιρόγκα όμως, (συγγνώμη Μήτσο) ήταν διαμάντι, ρουμπίνι και σμαράγδι μαζί! Ας τα πάρουμε όμως, από την αρχή…

Το 1992 οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι αναλαμβάνουν τη διοίκηση της νεοσύστατης ΚΑΕ Παναθηναϊκός και αρχίζουν να βάζουν (πολύ) χρήμα για να τη φέρουν στη κορυφή. Γκάλης, Βολκόφ, Κόμαζετς, Ουίλκινς, Βράνκοβιτς, Ντίνκινς και Αντόνιο Ντέιβις είναι μόνο μερικοί από αυτούς που έφεραν, αλλά οι επιτυχίες δεν ήταν αντάξιες της προσπάθειας τους. Ναι, το «τριφύλλι» είχε επιτυχίες και έπαιρνε τίτλους στα 90s, αλλά μέχρι το 97′ κουμάντο έκανε ο Ολυμπιακός.

Ο ρους τη ιστορίας λοιπόν, έπρεπε να αλλάξει και η αλλαγή ξεκίνησε στις 13 Ιουλίου 1998, τη μέρα που ο Ντέγιαν Μποντιρόγκα ήλθε στον Παναθηναϊκό. Δεν ξέρω πόσοι το συνειδητοποίησαν αυτό εκείνη τη μέρα, αλλά η αλήθεια είναι ότι ο 25χρονος Σέρβος γκαρντ ήταν από άλλο… πλανήτη!

Ο παίκτης-ίνδαλμα των σημερινών τριαντάρηδων και τριανταπεντάρηδων φίλων του Παναθηναϊκού έκατσε 4 χρόνια στην Αθήνα και λατρεύτηκε σαν Θεός επί γης. Σε αυτή την τετραετία ο Ντέγιαν κατέκτησε 3 πρωταθλήματα Ελλάδας (1999, 2000, 2001) και 2 Ευρωλίγκες (2000, 2002), αλλά το σημαντικότερο είναι ότι έβαλε τις βάσεις για την πράσινη κυριαρχία της επόμενης δεκαετίας.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει την ηγετική του εμφάνιση στο ΣΕΦ το 1999 ή την μπασκετική του ευφυΐα στον τελικό της Μπολόνια το 2002; Η εμφάνιση του στον 5^ο τελικό του ΣΕΦ και ο συνεπακόλουθος τίτλος ήταν η απόδειξη ότι το αφεντικό στην Ελλάδα είχε αλλάξει. Αντίστοιχα η μαεστρία του στον τελικό της Μπολόνια και η Ευρωλίγκα που ακολούθησε ήταν τα πρώτα δείγματα ότι ο Παναθηναϊκός γινόταν… «εξάστερος».

Κατά τη διάρκεια της «πράσινης» θητείας του, ο Σέρβος άσσος αρίθμησε και πληθώρα ατομικών διακρίσεων (πέραν των ομαδικών τίτλων). Για την ακρίβεια ο Μποντιρόγκα αναδείχθηκε MVP του ελληνικού πρωταθλήματος (1999), 2 φορές MVP των τελικών της Α1 (1999, 2000), MVP του φάιναλ φορ (2002), μέλος της καλύτερης πεντάδας της Ευρωλίγκας (2002) και κορυφαίος παίκτης στην Ευρώπη (2002).

Η προσφορά του στον Όμιλο δεν ξεχάστηκε βέβαια ούτε από τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, οι οποίοι τον αποθέωσαν, όταν επέστρεψε με τη  φανέλα της Μπαρτσελόνα στην Αθήνα. Η παράκληση προς τον Σέρβο άσσο τότε, ήταν να ξαναβάλει τη φανέλα με το «τριφύλλι». Ο ίδιος δεν το έκανε, ίσως και για καλύτερα, αφού τα ινδάλματα πρέπει να τα έχουμε πάντα ψηλά!

Ο Μποντιρόγκα αγαπήθηκε στο «τριφύλλι» όσο λίγοι, αλλά και ο ίδιος δέθηκε με τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και σήμερα, τόσα χρόνια μετά, δηλώνει: «Θα είμαι για πάντα Παναθηναϊκός». Εμείς πάλι στις πιο γλυκές παιδικές μας αναμνήσεις θα έχουμε για πάντα τον Μποντιρόγκα, αξία ανεκτίμητη…