Πού είσαι ρε Νικ;

Έχω πίστη στο έργο του Δημήτρη Πρίφτη. Δώστε του χρόνο και να είστε σίγουροι πως δε θα χάσουμε. Άλλωστε είχαμε συνηθίσει το -20 να γίνεται -30 και όχι -4, αυτή η αλλαγή δείχνει ότι κάτι έχει αλλάξει ο Έλληνας τεχνικός.

Γιατί δεν αποδίδει ο Παπαγιάννης
Ο Γιώργος Παπαγιάννης… κακόμαθε δίπλα σε άσσους όπως ο Νικ Καλάθης. Ο ομογενής γκαρντ μπορούσε να βρει τον σέντερ του τριφυλλιού με κλειστά μάτια και ο Παπαγιάννης συνήθιζε να καρφώνει την μπάλα τουλάχιστον 3-4 φορές ανά παιχνίδι. Με τον Νικ κάθε σκριν, κόψιμο και «σπρώξιμο» του Παπαγιάννη σήμαινε κάτι. Πλέον, ο «Παπ» τρέχει το παρκέ πάνω κάτω, μοιράζει σκριν, σπρώχνεται στη ρακέτα αλλά η μπάλα σπάνια φτάνει στο κατάλληλο σημείο ώστε να την αξιοποιήσει. Αυτό τον κουράζει, χάνει ενέργεια χωρίς να την αναπληρώσει μέσα από την ψυχολογία που σου δίνει το σκοράρισμα και φυσικά παρουσιάζεται ακίνδυνος και στα μετόπισθεν. Η εύλογη ερώτηση που μπορεί να κάνει κάποιος είναι η εξής «και οι Ρέινολντς, Χάντερ, Ντάνστον κλπ δεν παίρνουν μπάλες αλλά παλεύουν». Η απάντησή μου είναι πως άλλο να είσαι 28 (Ρέινλοντς) και να έχεις αποδεχθεί τον ρόλο του ριμ προτέκτορ, άλλο να είσαι 30φεύγα (Χάντερ, Ντάνστον) και να έχεις ένα συμπληρωματικό ρόλο και άλλο να είσαι 24 και να πρέπει να αλλάξεις τρόπο παιχνιδιού ανάλογα με το ρόστερ και τον προπονητή.
Χθες ο Παπαγιάννης τελείωσε 2 φάσεις από πάσες του Φερέλ και του Νέντοβιτς με alley oop ενώ είδε και 2-3 πάσες προς αυτόν να καταλήγουν άουτ. Είναι πλέον δεδομένο ότι Πέρι και Σαντ Ρος δεν μπορούν να τον αξιοποιήσουν. Δεν τους φταίει κανένας που δεν μπορούν να σημαδέψουν μία πάσα σε έναν άνθρωπο με ύψος 220 εκατοστά.
Ίσως ο Φερέλ βρει το κουμπί του Έλληνα ψηλού (πολύ χλωμό).
Τέλος, στο αμυντικό κομμάτι ο Παπαγιάννης πολλές φορές εκτίθεται από την ασυνέπεια των Γουάιτ και Έβανς στην άμυνα μέσα στη ρακέτα.

Υ.Γ. Τα 4 από τα 5 πρώτα παιχνίδια της σεζόν είναι εκτός έδρας. Αναμφίβολα αν έστω 2 ήταν στο ΟΑΚΑ η ψυχολογία και φυσικά το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό.