Απετάξω την Λαμία; Απεταξάμην

Το συγκρότημα του Γιοβάνοβιτς παρότι δεν έπαιξε όπως μας συνηθίζει στα τελευταία παιχνίδια , κατάφερε να εκτελέσει εις διπλούν την ομάδα της Λαμίας και να βρεθεί στον τελικό του κυπέλλου.

Μάταια οι γνωστοί άγνωστοι με τις ευλογίες άλλων προσπάθησαν να βγάλουν όσο πιο πολύ κόμπλεξ μπορούσαν , το Τριφύλλι δεν “χαμπαριασε” τόσο εκτός όσο και εντός γηπέδου , δείχνοντας πως έχει επιστρέψει για τα καλά σε αυτό που ξέρει καλύτερα , στις νίκες και στο να κλείνει στόματα.

Τώρα οι παίκτες των πρασίνων έχουν δύο στόχους, την κατάκτηση του τροπαίου και την καλύτερη δυνατή θέση στα playoff . Άπαξ και επιτευχθεί ο ένας από τους δύο ,ο Παναθηναϊκός γυρίζει στην φυσική του θέση (στην Ευρώπη) . Γιατί τα χρόνια χωρίς τίτλο και χωρίς ευρωπαϊκά μάτς είναι πολλά και σίγουρα δεν συνάδουν με το όνομα της ομάδας .

Αρέσει δεν αρέσει ο Παναθηναϊκός έχει επιστρέψει, παίζει με μυαλό και ψυχή , ξέρει τι ζητάει, γνωρίζει τι πρέπει να κάνει και σιγά – σιγά υλοποιεί τους στόχους του. Με πολλή υπομονή και δουλειά οι πράσινοι φτάνουν όπου πρέπει και όπως πρέπει. Και τώρα κανείς δεν μπορεί να τους σταματήσει , κανείς δεν είναι ικανός να βάλει φρένο στην μονή αήττητη ομάδα των playoff .

Το παιχνίδι με την Λαμία ανήκει στο παρελθόν και επόμενος στόχος είναι η συνέχιση της πολύ καλής πορείας των playoff και φυσικά ο τελικός όπου θα αντιμετωπίσει έναν εκ του ζευγαριού ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός . Με την φορά που έχει όμως το Τριφύλλι δεν φοβάται τίποτα και κανέναν . Παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο αυτή την στιγμή εν Ελλάδι και το μαρτυρά το σερί νικών που έχει χτίσει.

Όσοι βιάστηκαν για ακόμη μια φορά να ξεγράψουν τον Παναθηναϊκό καταλαβαίνουν σιγά – σιγά πως κάνουν λάθος και από την αμφισβήτηση πέρασαν στον φόβο . Γιατί έτσι είναι ο Παναθηναϊκός , όταν δεν τον σέβεσαι αρχίζεις να τον φοβάσαι – ειδικά αν κάνεις το λάθος να τον υποτιμήσεις – . Για περάστε , για περάστε .