Το χθεσινό παιχνίδι για τον Παναθηναϊκό ήταν ένας αγώνας αποδείξεων… Αποδείξεων απέναντι στις «κακές γλώσσες», απέναντι στον κακό του δαίμονα και κυρίως απέναντι στον εαυτό του. Ας τα δούμε όμως, αναλυτικά…
Το πάρτι της περασμένης Πέμπτης ήταν…φαντασμαγορικό! Περίπου 10.000 καλεσμένοι έδωσαν το παρών σε ένα βολεϊκό πάρτι άνευ (ελληνικού) προηγουμένου, ένα πάρτι τόσο καλό που οι απέναντι ξέχασαν και τα μαθηματικά που ήξεραν, αποδεικνύοντας ότι στο σχολείο δεν ήταν σκράπες μόνο στην ιστορία.
Μετά λοιπόν, από αυτό το πάρτι, ο Παναθηναϊκός έπρεπε να συγκεντρωθεί για την ημιτελική σειρά του Λιγκ Καπ απέναντι στον Φοίνικα. Μία σειρά δύο αγώνων με ειδικές συνθήκες και απαντήσεις που έπρεπε να δοθούν.
Αρχικά απέναντι στους «εχθρούς» και τους «άσπονδους φίλους» που έχουν φέρει τη… διάλυση, εν συνεχεία απέναντι στον Φοίνικα που μέχρι χθες, αριθμούσε 4/5 απέναντι στους πρωταθλητές και τέλος απέναντι στον ίδιο τον κακό του εαυτό.
Γράφω για «κακό εαυτό» διότι είναι αδύνατο μία ομάδα που έχει πανηγυρίσει το πρωτάθλημα λίγες μέρες νωρίτερα να μην έχει επηρεαστεί αγωνιστικά. Έτσι και οι πρωταθλητές χθες, δεν ήταν εξ αρχής απόλυτα συγκεντρωμένοι και αυτό φάνηκε.
Ο Χ. Ανδρεόπουλος δεν μπορούσε να περάσει τα συνήθως φαρμακερά σερβίς του, ο Βαν Ντε Ντρις (τουλάχιστον στην αρχή) τα έβρισκε… σκούρα απέναντι στο μπλοκ των νησιωτών, ενώ οι Στάλεκαρ και Πρωτοψάλτης δεν ήταν και στα καλύτερα τους. Γενικά πλην του αξιόμαχου Ρανγκέλ, το «τριφύλλι» αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα απέναντι στο σκληροτράχηλο Φοίνικα.
Τελικά λίγο η δύναμη της έδρας και λίγο η μαχητική ψυχή της ομάδας του Ανδρεόπουλου που δεν παραδίνεται ποτέ, έφεραν τη νίκη με 3-2 και ένα ισχνό προβάδισμα πρόκρισης στον τελικό της διοργάνωσης.
Θεωρώ δεδομένο, ότι στο νησί των Κυκλάδων οι «πράσινοι» θα αντιμετωπίσουν πολύ μεγαλύτερη αντίσταση και κατά συνέπεια θα πρέπει να είναι σαφώς ανώτεροι από αυτό που είδαμε χθες. Θεωρώ όμως εξίσου δεδομένο, ότι οι πρωταθλητές θα κάνουν ότι μπορούν για να είναι αυτοί οι αντίπαλοι του ΠΑΟΚ στους τελικούς.
Τώρα αυτό που προέχει για τον Παναθηναϊκό είναι η ξεκούραση και (κυρίως) η ηρεμία μέχρι την Πέμπτη. Το πρωτάθλημα το πήραμε, η χρονιά είναι ήδη επιτυχημένη, ας πάμε με στοχοπροσήλωση και πίστη στις δυνάμεις μας, να βάλουμε και το κερασάκι στη τούρτα…