Πιάσαμε πάτο! Ώρα για άμεσες αλλαγές!

Αλήθεια, πόσοι από τους Παναθηναϊκούς κοιμήθηκαν εκείνο το βράδυ μετά το ΣΕΦ; Εγώ σίγουρα όχι. Δεν μπορούσα να ηρεμήσω. Όχι μόνο για την ήττα, γιατί παρόμοιες ήττες έχουμε βιώσει και στο παρελθόν, αλλά γιατί δεν υπήρξε ουσιαστική αντίδραση. Αυτό που με τρομάζει είναι πως αυτό είναι το επίπεδο αυτής της ομάδας και πρέπει να κάνουμε τον σταυρό μας για το τι θα επακολουθήσει.

Η ήττα με κάτω τα χέρια, δείχνει εν πολλοίς το επίπεδο αυτής της ομάδας. Ο Παναθηναϊκός είναι ακέφαλος και αυτό φαίνεται. Διαμαντίδης – Αλβέρτης έχουν μπει σε έναν ρόλο τον οποίο τον μαθαίνουν. Σίγουρα δεν μπορούμε να τους επιρρίψουμε ευθύνες. Οι άνθρωποι δέχτηκαν να βγουν μπροστά σε μια τρομακτική συγκυρία.

Δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο, όμως, για τον Δημήτρη Πρίφτη. Ο κόουτς απέτυχε. Είναι δεδομένο αυτό και ο μόνος τρόπος που μπορεί να το «σώσει» είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος. Αν δεν κατακτήσει το πρωτάθλημα, το πιθανότερο σενάριο είναι να αποχαιρετήσει την Αθήνα και τον Παναθηναϊκό.

Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, οι «πράσινοι» δεν έχουν άσσο. Πέρυσι είδαμε τον Σαντ-Ρος να προσπαθεί να οργανώσει και φέτος βλέπουμε τον Μποχωρίδη. Παιδιά που δεν μπορούν να σταθούν σε αυτή τη θέση, στο συγκεκριμένο επίπεδο. Βλέπουμε αθλητές που αν τους αναφέραμε τα προηγούμενα χρόνια, ίσως να μην περνούσαν και τη γραμμή του προπονητικού διπλού.

Ο σχεδιασμός είναι τραγικός πέρα για πέρα. Σχεδόν καμία επιλογή στους ξένους δεν βγήκε στον κόουτς και οι «πράσινοι» έχουν τα ίδια αν όχι μεγαλύτερα προβλήματα από πέρυσι. Δεν είμαστε εδώ για να απαιτήσουμε την απόλυση του Πρίφτη. Δεν είναι αυτή η λύση. Είμαστε εδώ για να απαιτήσουμε αλλαγές σε όλα τα επίπεδα.

Μόνο έτσι ο Παναθηναϊκός θα ανασάνει.